หากใครต้องการเปลี่ยนบรรยากาศจากการเดินเล่นในห้างสรรพสินค้า ไปสัมผัสบรรยากาศแปลกใหม่บนที่สูงกลางกรุงเทพฯ แล้วล่ะก็ นอกจากตึกใบหยกแล้ว อีกสถานที่หนึ่งที่น่าสนใจไม่แพ้กันคือ "ภูเขาทอง"
แม้ว่าจะอยู่ในกรุงเทพฯ แต่เราก็คงไม่ได้มีโอกาสไปไหว้พระบรมสารีริกธาตุบนภูเขาทองกันบ่อยนัก หลายคนอาจจะยังไม่เคยไป วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน ที่ผ่านมามีโอกาสพาป้าไปไหว้พระบนภูเขาทอง เลยมีเรื่องน่าประทับใจมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟังกัน
ก่อนอื่นมาทำความรู้จักกับ "วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร" ที่ซึ่งชาวกรุงเทพฯ ทราบกันดีว่าเป็นที่ตั้งของ "ภูเขาทอง" วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เป็นวัดที่มีความเก่าแก่ตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ปัจจุบันเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุแห่งองค์บรมบรรพตภูเขาทอง โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้รับพระบรมสารีริกธาตุจากรัฐบาลอินเดีย พระองค์โปรดเกล้าฯ ให้บรรจุประดิษฐานไว้บนองค์บรมบรรพตภูเขาทอง และโปรดเกล้าฯให้มีการเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่เป็นเวลา 7 วัน 7 คืน จนกลายเป็นประเพณีนมัสการพระบรมสารีริกธาตุ สำหรับชาวพระนครสืบต่อมาจนปัจจุบัน
การเดินทางไปภูเขาทองนั้นก็ไม่ยาก หากใครอยู่ฝั่งธนก็สามารถไปตั้งต้นที่สนามหลวงได้ เรียกแท็กซี่จากสนามหลวงไปไม่ถึง 50 บาท เราขับรถไปจอดที่ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์แล้วเรียกแท็กซี่ไป...^o^
ตั้งใจว่าจะไปแต่เช้าเพราะว่าไม่อยากเบียดเสียดกับคนเพราะอยู่ในช่วงเทศกาลลอยกระทง ที่วัดมีงาน ตอนเย็นคนจะแน่นมาก ใช้เวลาเดินทางไม่ถึงชั่วโมงก็ไปถึงบันไดขั้นแรกของภูเขาทอง
ป้าที่ไปด้วยกันอายุ 72 ปีแล้วแต่ยังแข็งแรงเดินขึ้นเขาไม่เหนื่อยเลย เพราะออกกำลังกายทุกวัน และถ้าหากใจเราจดจ่ออยู่กับทุกย่างก้าวแล้วล่ะก็ ไม่ว่าทางจะไกลแค่ไหน เราก็อาจจะไม่ทันได้พบกับคำว่าเหนื่อยเลย ^o^
เดินขึ้นเขาไปได้เกินครึ่งทางก็เจอร้านกาแฟสดน่ารักๆ ชื่อ "ร้านกาแฟบุญ"
ตอนที่พวกเราไปถึงยังไม่มีคนเลย ร้านก็ยังไม่เปิดเพราะไปถึงประมาณ 7 โมงกว่าๆ ก็ได้บรรยากาศสงบ อากาศเย็นสบาย แค่ได้นั่งมองวิวทิวทัศน์ก็ชื่นใจแล้ว ^o^
กว่าจะขึ้นไปถึงยอดเขาที่เป็นจุดหมายปลายทาง ระหว่างทาง บางครั้งเราก็ได้พบเจอกับสิ่งสวยงามต่างๆ ที่มาอวดโฉมให้เราได้ชื่นชม ทำให้รู้สึกว่า "อืม ดีจังเลย" ยังไม่ขึ้นไปได้มั้ย ขอแวะพักดื่มด่ำกับสิ่งรอบตัวระหว่างทางก่อน เพราะถ้าไปถึงจุดหมายปลายทางแล้วทุกอย่างก็จบ เปรียบได้กับชีวิตคนเรา ถ้าเราสนใจแต่จุดหมายปลายทาง แต่ไม่สนใจกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ รอบตัว บางครั้งเราอาจจะพลาดอะไรดีๆ ไปก็เป็นได้ "การเดินทางเพื่อค้นหาชีวิต บางครั้งจุดหมายอาจไม่ได้อยู่ปลายทาง แต่อยู่ระหว่างทางต่างหาก"
ระหว่างทาง...เบิกบานกับดอกไม้
แต่ถึงยังไงจุดหมายปลายทางก็รอเราอยู่...อีกเพียงไม่กี่ก้าว
และแล้วในที่สุดก็ขึ้นไปถึงที่ประดิษฐานพระพุทธนิมิตวิชิตมารโมลี ศรีสรรเพชญ์บรมไตรโลกนาถ (ปางทรงเครื่องจักรพรรดิ์) สีทองเหลืองอร่ามดูงามตา ^___^
จุดธูปเทียนบูชาพระกันเสร็จเรียบร้อยก็เดินขึ้นบันไดวนขึ้นไปชมภูเขาทอง...
ช่วงนี้ก็ใกล้จะถึงวันพ่อแล้ว แอบเห็นภาพประทับใจของพ่อลูกคู่หนึ่ง บนภูเขาทอง พ่อกำลังอุ้มลูกตัวกะเปี๊ยกดูวิวจากกล้องส่องทางไกล...น่ารักมั้ยล่ะ ตอนเด็กๆ พ่อเราก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน ^o^
ใครหนอรักเราเท่าชีวัน...
ทำบุญ ชนะใจ ตีฆ้องชัย ได้สิ่งดีงาม
ป้าทำบุญซื้อระฆังแขวน
สองป้าหลานนั่งพักก่อนลงจากภูเขาทอง
มองจากมุมสูง...bird's-eye view
ชีวิตมีขึ้นก็ต้องมีลง...เป็นธรรมดา
เสร็จสิ้นภารกิจพิชิตยอดเขาแล้วก็เดินลงบันไดวนลงมาอีกทาง
ซุ้มไม้เลื้อยประตูทางลงภูเขาทอง
แว่วเสียงระฆัง...ดังกังวาน
ระหว่างทาง...ขาลง
แล้วในที่สุดทริปนี้ก็จบลง...ด้วยรอยยิ้ม ^____^
ทิ้งท้ายไว้ด้วยคำกลอนอันไพเราะและน่าประทับใจ จากท่าน ติช นัท ฮันห์
ทางที่ใจเลือกไป มีนับพัน
แต่ทางที่ฉันเลือกเดิน สวยสงบ
ทุกย่างก้าวเท้าบรรจบ
ดอกไม้บานพานพบทุกก้าวเดิน
The mind can go in a thousand directions,
But on this beautiful path, I walk in peace,
With each step, a gentle wind blows,
With each step, a flower blooms.
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ
Breathe and Smile ^___^
หากใครต้องการไปเที่ยวภูเขาทองบ้าง สามารถดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ http://www.bangkokgoguide.com/golden-mount.php