24.11.53

ภูเขาทอง ลองก้าวเดิน..

หากใครต้องการเปลี่ยนบรรยากาศจากการเดินเล่นในห้างสรรพสินค้า ไปสัมผัสบรรยากาศแปลกใหม่บนที่สูงกลางกรุงเทพฯ แล้วล่ะก็ นอกจากตึกใบหยกแล้ว อีกสถานที่หนึ่งที่น่าสนใจไม่แพ้กันคือ "ภูเขาทอง"

แม้ว่าจะอยู่ในกรุงเทพฯ แต่เราก็คงไม่ได้มีโอกาสไปไหว้พระบรมสารีริกธาตุบนภูเขาทองกันบ่อยนัก หลายคนอาจจะยังไม่เคยไป วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน ที่ผ่านมามีโอกาสพาป้าไปไหว้พระบนภูเขาทอง เลยมีเรื่องน่าประทับใจมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟังกัน

ก่อนอื่นมาทำความรู้จักกับ "วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร" ที่ซึ่งชาวกรุงเทพฯ ทราบกันดีว่าเป็นที่ตั้งของ "ภูเขาทอง" วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เป็นวัดที่มีความเก่าแก่ตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ปัจจุบันเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุแห่งองค์บรมบรรพตภูเขาทอง โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้รับพระบรมสารีริกธาตุจากรัฐบาลอินเดีย พระองค์โปรดเกล้าฯ ให้บรรจุประดิษฐานไว้บนองค์บรมบรรพตภูเขาทอง และโปรดเกล้าฯให้มีการเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่เป็นเวลา 7 วัน 7 คืน จนกลายเป็นประเพณีนมัสการพระบรมสารีริกธาตุ สำหรับชาวพระนครสืบต่อมาจนปัจจุบัน

การเดินทางไปภูเขาทองนั้นก็ไม่ยาก หากใครอยู่ฝั่งธนก็สามารถไปตั้งต้นที่สนามหลวงได้ เรียกแท็กซี่จากสนามหลวงไปไม่ถึง 50 บาท เราขับรถไปจอดที่ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์แล้วเรียกแท็กซี่ไป...^o^
ตั้งใจว่าจะไปแต่เช้าเพราะว่าไม่อยากเบียดเสียดกับคนเพราะอยู่ในช่วงเทศกาลลอยกระทง ที่วัดมีงาน ตอนเย็นคนจะแน่นมาก ใช้เวลาเดินทางไม่ถึงชั่วโมงก็ไปถึงบันไดขั้นแรกของภูเขาทอง

ป้าที่ไปด้วยกันอายุ 72 ปีแล้วแต่ยังแข็งแรงเดินขึ้นเขาไม่เหนื่อยเลย เพราะออกกำลังกายทุกวัน และถ้าหากใจเราจดจ่ออยู่กับทุกย่างก้าวแล้วล่ะก็ ไม่ว่าทางจะไกลแค่ไหน เราก็อาจจะไม่ทันได้พบกับคำว่าเหนื่อยเลย ^o^

เดินขึ้นเขาไปได้เกินครึ่งทางก็เจอร้านกาแฟสดน่ารักๆ ชื่อ "ร้านกาแฟบุญ"

ตอนที่พวกเราไปถึงยังไม่มีคนเลย ร้านก็ยังไม่เปิดเพราะไปถึงประมาณ 7 โมงกว่าๆ ก็ได้บรรยากาศสงบ อากาศเย็นสบาย แค่ได้นั่งมองวิวทิวทัศน์ก็ชื่นใจแล้ว ^o^

กว่าจะขึ้นไปถึงยอดเขาที่เป็นจุดหมายปลายทาง ระหว่างทาง บางครั้งเราก็ได้พบเจอกับสิ่งสวยงามต่างๆ ที่มาอวดโฉมให้เราได้ชื่นชม  ทำให้รู้สึกว่า "อืม ดีจังเลย" ยังไม่ขึ้นไปได้มั้ย ขอแวะพักดื่มด่ำกับสิ่งรอบตัวระหว่างทางก่อน เพราะถ้าไปถึงจุดหมายปลายทางแล้วทุกอย่างก็จบ เปรียบได้กับชีวิตคนเรา ถ้าเราสนใจแต่จุดหมายปลายทาง แต่ไม่สนใจกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ รอบตัว บางครั้งเราอาจจะพลาดอะไรดีๆ ไปก็เป็นได้ "การเดินทางเพื่อค้นหาชีวิต บางครั้งจุดหมายอาจไม่ได้อยู่ปลายทาง แต่อยู่ระหว่างทางต่างหาก"           
             
 ระหว่างทาง...เบิกบานกับดอกไม้
 แต่ถึงยังไงจุดหมายปลายทางก็รอเราอยู่...อีกเพียงไม่กี่ก้าว
และแล้วในที่สุดก็ขึ้นไปถึงที่ประดิษฐานพระพุทธนิมิตวิชิตมารโมลี ศรีสรรเพชญ์บรมไตรโลกนาถ (ปางทรงเครื่องจักรพรรดิ์) สีทองเหลืองอร่ามดูงามตา ^___^

 จุดธูปเทียนบูชาพระกันเสร็จเรียบร้อยก็เดินขึ้นบันไดวนขึ้นไปชมภูเขาทอง...

 ซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นภูเขาแดงชั่วคราว ไม่ได้เปลี่ยนฝักเปลี่ยนฝ่ายแต่อย่างใด เพียงแต่อยู่ในระหว่างการบูรณะปฏิสังขรณ์ ^o^ เพิ่งเคยเห็นภูเขาแดง แปลกตาไปอีกแบบ ว่ามั้ย

ช่วงนี้ก็ใกล้จะถึงวันพ่อแล้ว แอบเห็นภาพประทับใจของพ่อลูกคู่หนึ่ง บนภูเขาทอง พ่อกำลังอุ้มลูกตัวกะเปี๊ยกดูวิวจากกล้องส่องทางไกล...น่ารักมั้ยล่ะ ตอนเด็กๆ พ่อเราก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน ^o^

ใครหนอรักเราเท่าชีวัน...
ทำบุญ ชนะใจ ตีฆ้องชัย ได้สิ่งดีงาม
ป้าทำบุญซื้อระฆังแขวน
สองป้าหลานนั่งพักก่อนลงจากภูเขาทอง
 มองจากมุมสูง...bird's-eye view
ชีวิตมีขึ้นก็ต้องมีลง...เป็นธรรมดา
เสร็จสิ้นภารกิจพิชิตยอดเขาแล้วก็เดินลงบันไดวนลงมาอีกทาง

ซุ้มไม้เลื้อยประตูทางลงภูเขาทอง
แว่วเสียงระฆัง...ดังกังวาน
ระหว่างทาง...ขาลง
 แล้วในที่สุดทริปนี้ก็จบลง...ด้วยรอยยิ้ม ^____^

ทิ้งท้ายไว้ด้วยคำกลอนอันไพเราะและน่าประทับใจ จากท่าน ติช นัท ฮันห์

ทางที่ใจเลือกไป มีนับพัน
แต่ทางที่ฉันเลือกเดิน สวยสงบ
ทุกย่างก้าวเท้าบรรจบ
ดอกไม้บานพานพบทุกก้าวเดิน

The mind can go in a thousand directions,
But on this beautiful path, I walk in peace,
With each step, a gentle wind blows,
With each step, a flower blooms.

ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ

Breathe and Smile ^___^

หากใครต้องการไปเที่ยวภูเขาทองบ้าง สามารถดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ http://www.bangkokgoguide.com/golden-mount.php

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น